Polskie łąki obfitują w liczne zioła. Charakteryzują je właściwości lecznicze i zdrowotne. Ponadto wykorzystywane są jako rośliny przyprawowe. Stosuje się je również w ziołolecznictwie jako rośliny olejodajne.

Jakie zioła występują na polskich łąkach?

Na polskich łąkach możemy spotkać głównie takie zioła jak:

• babka lancetowata,
• bylica piołun,
• dziurawiec zwyczajny,
• glistnik jaskółcze ziele,
• rumianek pospolity,
• mniszek pospolity,
• krwawnik pospolity.

Kiedy możemy zbierać poszczególne gatunki?

Babkę lancetowatą można zbierać w okresie kwitnienia. Przypada to na okres od maja do sierpnia.

Najlepszy czas na zbieranie bylicy piołun to lato. Później suszy się w temperaturze nie większej niż 35 stopni C.

Dziurawiec zwyczajny zbiera się dwa razy w roku. Najpierw od połowy czerwca do połowy lipca, a następnie pod koniec sierpnia.

Glistnik jaskółcze ziele zbiera się natomiast przed albo w okresie kwitnienia. Przypada on w maju oraz czerwcu.

Zbieranie rumianku zalecane jest od maja do sierpnia w słoneczne dni. Następnie suszy się je w cieniu.

Liście mniszka lekarskiego zbiera się przed kwietniem. Korzenie natomiast należy zbierać przed wiosną albo jesienią. Łodygi zbiera się podczas kwitnienia.

Krwawnik pospolity ścina się w okresie kwitnienia. Następnie suszy się go.

Babka lancetowata

Babka lancetowata stosowana jest przede wszystkim w leczeniu nieżytu górnych dróg oddechowych. Posiada właściwości łagodzące suchy kaszel.

Jest ona również pomocna w leczeniu stanów zapalnych układu pokarmowego, zapalenia spojówek czy świądu.

Ponadto wykorzystywana jest w celu przyspieszenia gojenia się ran, owrzodzeń oraz oparzeń.

Z babki lancetowatej przyrządzić można wywar. W tym celu należy 1 łyżeczkę suszu zalać 1 szklanką wody, a następnie doprowadzić do wrzenia. Później wywar gotuje się na małym ogniu przez 5 min.

Bylica piołun

Liście oraz ziele bylicy piołun wykazują działanie żółciotwórcze, żółciopędne, przeciwskurczowe, antyseptyczne oraz przeciwpasożytnicze.

Napary albo nalewki z tego zioła stosuje się przede wszystkim przy niedokwasowości żołądka, niestrawności, zmniejszeniu apetytu, przewlekłych nieżytach żołądka oraz jelit.

Przygotowanie naparu z bylicy piołun polega na zalaniu 1 łyżeczki ziela piołunu szklanką wrzątku. Następnie trzyma się go pod przykryciem przez około pół godziny. Później zostawia się go na 10 minut i odcedza.

Przyrządzić można również swoje własne wino piołunowe. Stosuje się go przede wszystkim na pobudzenie apetytu. Należy 5 łyżek posiekanego ziela zalać 1/2 szklanki z 40% alkoholem i pozostawić na 24 godziny. Następnie dodać 1 litr białego wina oraz odstawić do następnego dnia i przesączyć.

Dziurawiec zwyczajny

Dziurawiec zwyczajny jest bogaty w takie substancje jak:

• flawonoidy,
• kwercetyna, rutyna,
• hyperforyna,
• garbniki bakteriostatyczne.

Ponadto znajdują się w nim witaminy A i C czy olejki eteryczne. Dzięki tak bogatemu składowi dziurawiec pospolity wykazuje liczne właściwości zdrowotne. Stosuje się go przy schorzeniach dróg żółciowych, stanach zapalnych błony śluzowej jelit oraz żołądka.

Ponadto dzięki temu, że działa rozkurczowo na mięśnie gładkie znajdujące się w przewodzie pokarmowym, pomaga na brak apetytu, bóle brzucha, biegunkę.

Dziurawiec wykazuje również działanie przeciwdepresyjne oraz uspokajające. Stosują go osoby odczuwające stany niepokoju, zaburzenia równowagi nerwowej oraz zmagające się z wyczerpaniem nerwowym.

Warto wiedzieć, że dziurawiec można samodzielnie zebrać oraz wysuszyć w przewiewnym miejscu. Następnie z takiego suszu przyrządzić można napar.

Jeśli natomiast chcemy stosować to zioło zewnętrznie, najlepiej będzie się do tego nadawał olejek z dziurawca. Taki olejek możemy sami przyrządzić. W tym celu należy świeże gałązki z kwiatami zalać dobrej jakości oliwą.

Glistnik jaskółcze ziele

Glistnik jaskółcze ziele wykazuje właściwości uspokajające oraz nasenne. Ponadto obniża napięcie mięśni gładkich oraz prążkowanych.

Zioło to obniża również napięcie mięśni naczyń krwionośnych i powoduje ich rozszerzenie. Obniża także ciśnienie krwi, działa przeciwwirusowo oraz przeciwobrzękowo.

Ponadto jaskółcze ziele wykazuje działanie przeciwpierwotniakowe, przeciwnowotworowe.

Samodzielnie możemy przyrządzić napar z glistnika. W tym celu należy zalać 1 łyżkę ziela 2 szklankami wrzącej wody, a następnie odstawić na 30 minut. Po upływie 30 minut należy go przecedzić. Tak przyrządzony napar można pić 3-4 razy dziennie po 100 ml.

Przyrządzić można również wywar. W tym celu trzeba 1 łyżkę ziela zalać 2 szklankami wody i gotować przez 5 min. Następnie należy odstawić go na 20 minut i przecedzić. Stosuje się go podobnie jak napar.

Należy wiedzieć, że nie mogą stosować go kobiety w ciąży. Kolejnym przeciwwskazaniem do używania jaskółczego ziela jest zaćma i jaskra. Osoby przyjmujące leki zawierające atropinę albo jej pochodne także nie mogą go stosować.

Rumianek pospolity

Rumianek przede wszystkim wykazuje działanie rozkurczające na mięśnie gładkie. Ponadto działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, przyspiesza gojenie ran oraz pobudza przemianę materii.

Dzięki zawartości flawonoidów oraz pochodnych kumaryny rumianek rumianek pospolity wpływa na poprawę trawienia oraz przepływ żółci w przewodach żółciowych.

Stosowany jest przez osoby zmagające się z chorobą wrzodową, a także z trądzikiem młodzieńczym.

Rumianek pospolity stosować można w formie herbatki. Przygotować można również kąpiel parową z odwarem rumiankowym. W tym celu należy garść kwiatów rumianku wsypać do dużej miski oraz zalać litrem wrzącej wody. Później trzeba pochylić się, głowę przykryć ręcznikiem i wdychać parę przez 10 minut.

Mniszek pospolity

Mniszek pospolity wykazuje szereg działań prozdrowotnych:

• przeciwcukrzycowe,
• moczopędne,
• wspomagające odporność,
• wspomagające trawienie,
• wspomagające odchudzanie,
• przciwnowotworowe,
• regulujące cykle miesiączkowe.

Mniszek lekarski stosować można w formie herbatki. W tym celu należy 1 do 2 łyżeczek ziela zalać filiżanką wrzącej wody oraz jeszcze raz zagotować. Po upływie kwadransu herbatka jest gotowa do wypicia.

Krwawnik pospolity

Krwawnik pospolity wykazuje działanie przeciwzapalne. Ponadto opóźnia procesy starzenia się komórek.

Wykazuje on także działanie antynowotworowe. Posiada również właściwości antyseptyczne.

Jego stosowanie polecane jest przede wszystkim osobom zmagającym się z:

• hemoroidami,
• wrzodami żołądka oraz jelit,
• bólami jelit oraz dróg moczowych.

Krwawnik pospolity stosować można w formie herbaty. Łyżeczkę ziela należy zalać wrzącą wodą oraz parzyć przez kwadrans. Następnie należy go przecedzić i pić dwa razy dziennie.

Na polskich łąkach znaleźć można wiele cennych ziół. Wpływają one nie tylko na poprawę zdrowia, ale również wygląd naszej skóry.

Zapraszamy do przeczytania artykułu na temat kuracji ziołami: https://diagnozujmy.pl/kuracje-ziolowe/

Artykuł przygotowany wspólnie z izielnik 

Źródła

www.vismaya-maitreya.pl/naturalne_leczenie_bylica_piolun.html

www.medonet.pl/zdrowie,dziurawiec-zwyczajny—wlasciwosci-i-zastosowanie,artykul,1726116.html

www.prometeusze.pl/glistnik/

www.medonet.pl/zdrowie,rumianek—wlasciwosci-i-opinie,artykul,1726921.html

www.medonet.pl/zdrowie,mniszek-lekarski—wlasciwosci–zastosowanie,artykul,1726598.html

www.medme.pl/artykuly/krwawnik-herbata-z-krwawnika-wlasciwosci-dzialanie,67643.html