Dieta doktora Kwaśniewskiego wywodzi się z modelu Żywienia Optymalnego – żywienia, które zapewnia organizmowi człowieka składniki potrzebne do jak najlepszego i najbardziej efektywnego funkcjonowania. Ma na celu przede wszystkim zyskanie zdrowia, odporności na choroby, a także odpowiedniej sylwetki. Czego chcieć więcej?

Kilka słów o doktorze Kwaśniewskim

Doktor Jan Kwaśniewski to lekarz medycyny, absolwent Wojskowej Akademii w Łodzi; jest specjalistą w medycynie fizykalnej, ale także w dziedzinie dietetyki. Opracował model Żywienia Optymalnego dla człowieka zdrowego oraz Dietę Optymalną dla osób cierpiących na różne choroby.

Zasady żywienia optymalnego

Spożywane pokarmy nie są w stanie pokryć zapotrzebowania na wszystkie składniki odżywcze. To, jak się żywimy może i powinno być jednak jak najbardziej zbliżone do idealnych proporcji, jeśli chcemy funkcjonować jak najlepiej.

Białko

Według doktora Kwaśniewskiego, człowiekowi, który jest na diecie optymalnej wystarczy spożycie 30-50g białka na dobę, białka o wysokiej wartości biologicznej. Można je pozyskać z m.in. żółtek jaj, wątroby, nerek. Są biologicznie najbardziej podobne do białka ludzkiego i i mogą budować lub regenerować wiele tkanek, co jest szczególnie ważne przy przywracaniu zdrowia.
Osoba chora na anemię czy cierpiąca na inne schorzenia wynikające z niedoboru białka powinna zwiększyć dobową rację tego składnika. Dla osób młodych jest to 100g na dobę przez ok. miesiąc, dla osób starszych 130g przez ok. 3 miesiące.

Związki fosforowe aktywne – najlepsze źródło energii

To naturalne akumulatory, które u osoby żywiącej się optymalnie są czołowym źródłem energii dla mózgu, serca, nerek czy wątroby. Mózg czerpie energię głównie z ATP (kwas adenozynotrójfosfopirydowy), a jego poziom spada przy jego intensywnej pracy. Na ratunek przychodzi nam wysiłek fizyczny– daje sygnał mięśniom do produkcji ATP, kiedy znajdą się w stanie spoczynku. Ćwiczenia są wskazane szczególnie dla osób, które pracują umysłowo, a także chcą mieć dużo energii na co dzień. Nie można też zapominać o odpoczynku – regeneracja jest równie ważna jak działanie.

Kwasy tłuszczowe

Tłuszcze wielonasycone – głównie roślinne – są utleniane w organizmie. Skutkami tego procesu i jego wyników mogą być choroby takie jak miażdżyca, nowotwory czy starzenie się organizmu i stany zapalne. Wymienione tłuszcze obniżają co prawda poziom cholesterolu we krwi, ale uszkadzają wątrobę powodując jej nadmierną aktywność.Ochronić się można przyjmując witaminę E w dużej ilości, która odpowiada 6 żółtkom lub 15 dag masła na dobę.
Wysoką wartość biologiczną posiadają tłuszcze zawarte w żółtkach jaj, szpiku kostnym, śmietanie, maśle, łoju wołowym i baranim, smalcu gęsim i wieprzowym, słoninie i te polecane są dla osób chcących stosować żywienie optymalne.  Wartościowe tłuszcze roślinne jakie można spożywać to oliwa z oliwek, olej słonecznikowy, tłuszcze zawarte w orzechach włoskich, sezamie, wiórkach kokosowych. Nie są wskazane oleje kukurydziany i z wiesiołka. Podobnie margaryna – im twardsza konsystencja i wyższa temperatura topnienia, tym bardziej szkodliwa, ponieważ trawienie jej jest problemowe dla ludzkiego organizmu.

Węglowodany (cukry)

Podstawowymi węglowodanami są glukoza i fruktoza, sacharoza natomiast powstaje w wyniku połączenia wymienionych dwóch. Dla ludzkiego organizmu najkorzystniejsze są węglowodany zawarte w skrobi – wolno przyswajane, a co za tym idzie, nie powodujące nagłego wzrostu poziomu glukozy we krwi. Fruktoza zawarta m.in. w miodzie, słodkich owocach, cukrze buraczanym, jest cukrem działającym na naszą niekorzyść. Powoduje szybki wzrost glukozy we krwi i nadprogramowe wydzielanie insuliny, co skutkuje niedoborem cukru we krwi (hipoglikemia).
Żywienie optymalne nie powoduje nadmiernego wydzielania się insuliny – jest czynnikiem zapobiegającym miażdżycy i chorobom nowotworowym.

10 zasad diety optymalnej

1. Założenia Żywienia Optymalnego należy wdrożyć od razu, bez okresu przejściowego
   Organizm od początku będzie musiał przebudować swoje wnętrze, aby zacząć lepiej funkcjonować. Czas przemian zależy od stanu zdrowia, wieku, warunków życiowych konkretnej osoby. U młodych ludzi może trwać od kilku dni do dwóch tygodni, starszych do trzech miesięcy, a w podeszłym wieku, nierzadko otyłych i schorowanych, do pół roku.
2. Jeść powinno się wtedy,  kiedy odczuwa się taką potrzebę i zaspokajać ją do syta
   Początkowo, spożywane porcje mogą nie dawać poczucia sytości. Należy wtedy odczekać około pół godziny , a uczucie głodu przeminie. Regularność tej metody sprawi, że rozciągnięty wcześniej żołądek odzyska optymalną objętość. Ponadto, nie wolno podjadać- stymuluje to ciągłą pracę żołądka i prowadzi do niestrawności i schorzeń przewodu pokarmowego.
3. Spożywane białko powinno mieć jak najwyższą wartość biologiczną i powinno być pochodzenia zwierzęcego
4. Nie powinno się unikać tłuszczu – jest to dieta wysoko tłuszczowa.
5. Większość węglowodanów powinna być pozyskiwana ze skrobi, np. ziemniaków i innych warzyw
6. Napoje powinny być przyjmowane w takiej ilości, jakiej potrzebujemy i wtedy, gdy odczuwamy pragnienie
   Najlepszym napojem jest woda, unikamy napojów słodzonych. Nie pijmy siłę.
7. Liczenie spożywanych kalorii nie jest konieczne, ale zwracanie na nie uwagi na zakupach- tak
   Głownie powinniśmy nabywać produkty bogate w tłuszcz i białko, a potrawy z nich przyrządzane im prostsze, tym lepsze.
8. Nie należy zapominać o wysiłku fizycznym- dopasowanym do wieku oraz indywidualnych możliwości
9. Nie należy robić odstępstw od diety ani zawieszać okresowo jej stosowania
10. Nie wolno głodzić się ani pościć
    Głodówki i posty działają przeciw naszemu zdrowiu- tym bardziej, im dłużej trwa nieprzyjmowanie pokarmów. Skutkami są obniżenie odporności, gorsza praca mózgu, gorsze samopoczucie i ocena rzeczywistości, utrata energii.

[1] Dr Kwaśniewski http://dr-kwasniewski.pl/?id=2&cat=3

[2] Żywienie optymalne http://dr-kwasniewski.pl/?id=2&news=80