Wirus brodawczaka ludzkiego, w skrócie HPV (ang. human pailloma virus), może być bardzo niebezpieczny dla zdrowia. Skutkami mogą być kłykciny kończyste, dysplazja szyjki macicy czy rak szyjki macicy. Na jakie objawy zwracać uwagę?
Kto jest szczególnie narażony na HPV?
Szacuje się, że ok. 75% kobiet w jakimś momencie swojego życia przejdzie infekcję HPV narządów płciowych. U przeważającej liczby osób przejdzie bezobjawowo i zniknie samoistnie po 6-8 miesiącach. Niestety u niektórych wirus ten może przeważyć w kwestii zachorowania na raka szyjki macicy. Zależy to od DNA podtypów HPV oraz stanu danego organizmu. Medycyna konwencjonalna nie odpowiada jednoznacznie na pytanie, kto predysponowany jest do choroby nowotworowej powiązanej z HPV.
Przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę na czynniki obniżające odporność. Szkody, jakie powoduje wirus wystąpią wtedy, gdy układ odpornościowy nie jest w stanie uchronić narządów przed szkodliwym działaniem. Dlatego, że HPV jest szczególnie popularny u kobiet poniżej trzydziestego roku życia, może przebiec bezobjawowo i zniknąć po 6-8 miesiącach, regularne badanie HPV-DNA zaleca się kobietom po trzydziestce.
Inny czynnik, który podwyższa ryzyko raka szyjki macicy to przewlekły stres. Upośledza on układ odpornościowy i tym samym powoduje namnażanie się wirusa.
Szczególnie uważne powinny być kobiety po przeszczepach organów, które przyjmują leki wpływające na pracę układu odpornościowego. Badania wykazały powiązanie danej sytuacji zdrowotnej z nieprawidłowym wymazem cytologicznym. Co więcej, u kobiet po przeszczepach częściej występują kłykciny kończyste i opryszczka narządów płciowych.
Jakie objawy towarzyszą infekcji HPV?
Większość kobiet nie ma żadnych objawów. Te, które je posiadają, najczęściej cierpią na brodawki sromu, które są widoczne i wyczuwalne, ale bezbolesne. Mogą one zwiększyć się lub pojawić w czasie trwania ciąży, ponieważ wpływają na nie hormony ciążowe. Po porodzie możliwe jest całkowite ich zniknięcie. Rzadko zdarza się, że brodawki występują na języku, ustach, w pochwie czy szyjce macicy.
Kolejnym objawem może okazać się ból sromu, przewlekłe zapalenie pochwy lub szyjki macicy. Wraz z HPV może występować infekcja wywołana przez drożdżaki czy zaburzona równowaga flory bakteryjnej pochwy (bakteryjne zapalenie pochwy), dlatego objawy mogą być mylnie przypisywane innemu schorzeniu.
Jak zweryfikować swój stan zdrowia w przypadku niepewności? Zaobserwowane brodawki na sromie, pochwie i szyjki macicy, nieprawidłowy wymaz cytologiczny oraz wynik biopsji szyjki macicy należy zweryfikować u specjalisty. Wykonuje się takie czynności jak kolonoskopia, badanie szyjki macicy i pochwy.
Niepokojące wątpliwości dotyczące wirusa
Duża liczba nosicielek wirusa HPV
– ilość ta wzrosła w wyniku rewolucji seksualnej, a prezerwatywa nie zawsze chroni przed zarażaniem (mimo tego jest bardzo wskazana)
– ryzyko podnosi także duża liczba poprzednich partnerek seksualnych obecnego partnera seksualnego
– warto pamiętać również o stanie układu immunologicznego– palenie papierosów, picie alkoholu, dieta niezapewniająca wystarczającej ilości składników odżywczych, długotrwały stres, te wszystkie czynniki osłabiają go i zwiększają prawdopodobieństwo infekcji
– wirus mógł zostać przeniesiony przez osobę, która nie wie, że jest zarażona, więc nie rozpoczęła leczenia i wraz ze wzrostem liczby partnerów seksualnych, wzrasta osób zarażonych.
Wpływ HPV na ciążę
– pod wpływem hormonów wydzielanych w czasie ciąży mogą rosnąć kłykciny kończyste
– mogą one zniknąć po porodzie bez innych interwencji
– zdarzają się przypadki zarażenia dziecka przez matkę, ale są bardzo rzadko spotykane; ponadto, układ immunologiczny dziecka prawie zawsze chroni je przed infekcją
Leczenie HPV
Przede wszystkim usuwa się brodawki, sprawdza ewentualne nieprawidłowości i istnienie komórek rakowych. Usunięcie lub samoistne zniknięcie brodawek nie gwarantuje, że nawroty choroby nie nastąpią. Nadal istnieje także szansa na zarażenie partnera seksualnego.
Przykłady sposobów leczenia:
terapia laserowa, preparaty do stosowania miejscowego, kriokauteryzacja (zamrażanie), wycinanie pętlą chirurgiczną, a także dieta.
Trzeba pamiętać, że długotrwałe ignorowanie objawów może przynieść poważne komplikacje zdrowotne.
[1] Christiane Northrup, Ciało kobiety, mądrość kobiety, Warszawa 2011, s. 275-278
