Mówi się, że różowa sól himalajska to najzdrowsza sól na świecie. Pochodzi z Pakistanu, gdzie od wieków wykorzystuje się jej niesamowite właściwości lecznicze w medycynie naturalnej. To właśnie tam, na głębokości nie większej niż pół kilometra pod ziemią znaleźć można złoża soli himalajskiej, które powstały setki lat temu po osuszeniu znajdujących się tam oceanów. Sól wydobywana jest ręcznie, przez co nie zawiera w sobie żadnych zanieczyszczeń i skażeń.

Sól himalajska uznawana jest za doskonałą alternatywę dla zwykłej soli. Trzeba jednak pamiętać, że w Polsce, jak również na całym świecie poziom spożycia soli znacznie przekracza zalecaną normę. Trudno wyobrazić sobie przyrządzanie jakichkolwiek potraw czy przetworów bez soli, dlatego dodajemy ją tu i ówdzie.

Sól kuchenna bardzo często nosi nazwę „białej śmierci”, nie bez powodu oczywiście. U osób przesadzających z ilością soli w spożywanych posiłkach może dochodzić do zatrzymania wody w organizmie, co skutkuje powstaniem obrzęków. Czy aby na pewno różowa sól himalajska jest taka zdrowa jak nam się wydaje? Sprawdźmy zatem, czym różni się od zwykłej soli kuchennej i jakie ma właściwości.

Czym jest sól himalajska?

Pakistańczycy twierdzą, że „sól himalajska jest najczystszą i najzdrowszą solą dostępną na ziemi”.  Z powodzeniem można wykorzystywać ją do wzbogacania smaku potraw i nie tylko. Co więcej, „zawiera w sobie 84 minerały niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu”. Tak jest jednak tylko w teorii. Jeśli pokusilibyśmy się o znalezienie badań potwierdzających powyższe słowa moglibyśmy spotkać się z rozczarowaniem, gdyż ciężko jest znaleźć cokolwiek na ten temat.

Jedynie dwie osoby podjęły się dokładnego przebadania soli himalajskiej – dr Barbara Hendel i Peter Ferreira. Naukowcy uznali, że skład chemiczny soli himalajskiej obfituje w prawie 100 różnych substancji, w tym pierwiastków wykazujących pozytywny wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie. Wśród nich znaleźć można sód, potas i magnes, jak również fosfor, wapń, chrom, a nawet żelazo. Ale według nich znajdują się w niej również śladowe ilości promieniotwórczych pierwiastków, które już takie dobre dla nas nie są.

Sól himalajska posiada barwę od białej, przez jasnoróżową, aż do czerwonej. Tak jak już zostało wcześniej wspomniane, jest wydobywana w Pakistanie, u podnóża Himalajów, dokładnie w tym samym miejscu, gdzie wieki temu był słony ocean. Do wydobywania soli himalajskiej wykorzystuje się tradycyjną metodę płukania i suszenia. Sól himalajska uznawana jest za szczególny typ soli krystalicznej.

Sól himalajska – podobieństwa i różnice między pozostałymi solami

Wydawać by się mogło, że skoro różowa sól himalajska jest taka dobra, to możemy spożywać ją w nieograniczonych ilościach, ale nic bardziej mylnego. Przyjmowana w nadmiarze szkodzi organizmowi i nie z powodu promieniotwórczych pierwiastków, jakie się w niej znajdują, a sodu. Sól himalajska, podobnie zresztą jak zwykła sól kamienna, jaką stosujemy w codziennym życiu, w około 38% jest zbudowana z sodu, który w nadmiarze może być bezpośrednią przyczyną powstania nadciśnienia tętniczego, a także zaburzeń pracy nerek.

Co więcej, za duża ilość sodu w organizmie może skutkować zawałem serca czy udarem mózgu. Można z tego wnioskować, że nieprawdą jest, że czarna sól himalajska wspomaga układ krwionośny czy obniża ciśnienie. Zbyt duża jej ilość jest szkodliwa dokładnie w takim samym stopniu jak nadmiar zwykłej soli kuchennej.

Właściwości soli himalajskiej

Większość tu zgromadzonych ciekawi pewnie jakie sól himalajska ma właściwości? Mówi się, że jest zdrowsza i czystsza niż inne sole, gdyż nie zawiera w sobie zanieczyszczeń pochodzących ze środowiska. Prócz sodu zawiera w sobie ponad 80 mikro i makroelementów w formie koloidalnej. Ale to wcale nie oznacza, że dodanie większej ilości soli himalajskiej do posiłków pozwoli wyrównać niedobór substancji mineralnych. Z badań wynika, że sól himalajska obfituje w potas (3,5g/kg), wapń (4,05g/kg) i żelazo (38,9ppm). Jest ich dużo więcej niż pozostałych pierwiastków.

Trzeba jednak pamiętać, że dzienna dawka soli (według zaleceń WHO) nie powinna przekraczać 5g, co w przybliżeniu jest jedną łyżeczką. A w niej już nie znajduje się się pokaźnych ilości pozytywnych właściwości, lecz zaledwie 0,0175g potasu i 0,02g wapnia. Mówi się jednak, że pomaga regulować objętość krwi, a co za tym idzie jej ciśnienie, jak również bierze udział w skurczu mięśniowym, czynności serca i przekaźnictwie nerwowym. Patrząc jednak na zawartości poszczególnych pierwiastków w składzie chemicznych soli można wnioskować, że jest ich zdecydowanie za mało by mieć pozytywny wpływ na nasze zdrowie. Kluczem do sukcesu jest stosowanie odpowiedniej diety, która umożliwi przywrócenie równowagi w ciele i zachowanie dobrego zdrowia (np. https://diagnozujmy.pl/odzyskaj-energie-i-harmonie-ciala-i-ducha-rewelacyjna-dieta-pieciu-przemian/).

Czarna sól himalajska?

Jest jeszcze czarna sól himalajska, czyli sól której nazwa brzmi nieco orientalnie. W rzeczywistości jest to jednak sól tak jak wszystkie inne, dlatego nie powinniśmy jej nadużywać. Podobnie jak różowa sól himalajska zawiera w sobie wszystkie pierwiastki w ilościach śladowych, w łatwo przyswajalnej dla organizmu formie. Proporcje poszczególnych minerałów znajdujących się w czarnej soli himalajskiej są podobne do tych, jakie są obecne w organizmie ludzkim.

Nazwa tej soli może być nieco myląca, gdyż rzeczywisty kolor soli to szarość wpadająca w brąz, a nie czerń jak myślą niektórzy. Jest dobra na wzdęcia i zgagę, dodatkowo obniża ciśnienie krwi. Trzeba jednak pamiętać, że nie można przesadzać z ilością czarnej soli w swojej diecie, aby sobie zwyczajnie nie zaszkodzić.

Która sól jest najzdrowsza?

Każdy wie, że nadmiar soli szkodzi ale mało kto pamięta o tym, że sól jest potrzebna każdemu organizmowi, więc nie można całkowicie wyeliminować jej ze swojej diety. Jej niedobór może spowodować hiponatremię, który może skutkować niemałymi problemami z oddychaniem, a nawet obrzękiem mózgu. Spory na ten temat tego, która sól jest najzdrowsza trwają od dawna. Mamy wiele rodzajów soli: sól jodowana, sól morska, sól kamienna, sól krystaliczna pochodzenia himalajskiego, a na polskim rynku także sól kłodawska.

Bez dwóch zdań jednak najzdrowszą z nich jest sól morska. Ma niewielką ilość sodu w swoim składzie, dodatkowo zawiera magnez, cynk i jod. Występuje w kolorze szarym i jest lekko wilgotna. W smaku jest bardziej słona niż zwykła sól kuchenna, dlatego mniejsza ilość pozwoli doprawić potrawę w wystarczającym stopniu. Dodatkowo udowodniono, że mieszkańcy Hiszpanii czy Japonii zdecydowanie rzadziej chorują na miażdżycę czy białaczki pochodzenia limfatycznego, dlatego że spożywają sól morską a nie żadną inną. Więcej na temat pozytywnych właściwości soli morskiej przeczytasz tutaj: https://diagnozujmy.pl/najzdrowsza-sol/.

Mówi się, że różowa sól himalajska to najzdrowsza sól na świecie. Pochodzi z Pakistanu, gdzie od wieków wykorzystuje się jej niesamowite właściwości lecznicze w medycynie naturalnej. To właśnie tam, na głębokości nie większej niż pół kilometra pod ziemią znaleźć można złoża soli himalajskiej, które powstały setki lat temu po osuszeniu znajdujących się tam oceanów. Sól wydobywana jest ręcznie, przez co nie zawiera w sobie żadnych zanieczyszczeń i skażeń.

Źródła:
http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/rozowa-sol-himalajska-prawdziwe-wlasciwosci-i-zastosowanie-najzdrowsze_43596.html
http://www.odzywianie.info.pl/przydatne-informacje/artykuly/art,sol-himalajska-i-jej-wlasciwosci.html
http://bonavita.pl/sol-himalajska-wlasciwosci-i-zastosowanie-zdrowszego-odpowiednika-soli-kuchennej