Elektrolity są niezbędne do prawidłowego przebiegu podstawowych funkcji życiowych. Wśród nich wyróżniamy: sód, potas, chlor, magnez, wapń, fosforany i wodorowęglany. Elektrolity pochodzą z naszej diety i powinny być uzupełniane, ponieważ od ich poziomu zależy praca organizmu. Wysoki lub niski poziom elektrolitów może zakłócać jego pracę i prowadzić do sytuacji zagrażających życiu.
Sód
Sód jest jednym z najważniejszych elektrolitów. Odpowiada za utrzymanie objętości płynu pozakomórkowego, a także za regulację pobudliwości komórek. Regulacja stężenia sodu występuje w nerkach, które gdy nie pracują prawidłowo, mogą powodować podwyższenie lub obniżenie jego poziomu. Wśród zaburzeń elektrolitowych najczęściej występuje spadek ilości sodu. Jako pierwsze widoczne będą objawy neurologiczne: ból głowy, splątanie, nudności, majaczenie. Z kolei nadmiar stężenia sodu powoduje: przyspieszenie oddechu, trudności ze snem i niepokój.
Potas
Potas jest jonem występującym głównie wewnątrzkomórkowo. Zaburzenia stężenia potasu najczęściej manifestują się w postaci nieprawidłowości w pracy serca. Obniżenie poziomu potasu widoczne będzie w formie: osłabienia, zmęczenia i drżenia mięśni. Natomiast podwyższone stężenie potasu mogą powodować zaburzenia rytmu serca.
Wapń
Wapń bierze udział w mineralizacji szkieletu, mechanizmie skurczu mięśni, przekazywaniu impulsu nerwowego oraz krzepnięciu krwi i wydzielaniu hormonów. Dieta jest dominującym źródłem wapnia. Wchłanianie wapnia odbywa się w jelicie i jest zależne od witaminy D. Niedobór wapnia w diecie może objawiać się w postaci: nadmiernych skurczów mięśni, osłabienia kości, zaburzeń krzepnięcia krwi i pracy serca. Z kolei nadmiar prowadzi do zaparć, nudności, osłabienia apetytu oraz zwiększonej tendencji do powstawania kamieni nerkowych.
Chlor
Chlor odpowiada za utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej i reguluje ciśnienie osmotyczne płynów oraz zapewnia prawidłową pracę układu nerwowego i mięśniowego. Dodatkowo jako podstawowy składnik soku żołądkowego wpływa na pracę układu pokarmowego. Chlorki dostarczamy do organizmu wraz z pokarmami (sól kuchenna), a tracimy w wyniku wymiotów, podczas pocenia się i przy biegunce, dlatego w takich stanach powinny być uzupełniane odpowiednimi suplementami diety, których opisy znajdują się na stronie internetowej https://www.dicoflor.pl/.
Magnez
Magnez jest kationem wewnątrzkomórkowym i bierze udział w pracy mięśni, prawidłowym funkcjonowaniu neurologicznym i uwalnianiu neuroprzekaźników. Obniżenie poziomu magnezu występuje, gdy stężenie w surowicy jest niższe niż 0,6 mmol/l i powoduje groźne zaburzenia rytmu serca. Może wynikać z nadużywania alkoholu oraz upośledzenia pracy nerek i przewodu pokarmowego.
Wodorowęglany
Odpowiadają za utrzymanie prawidłowej gospodarki wodno-elektrolitowej. Nieprawidłowe stężenia wodorowęglanów najczęściej są wykrywane podczas gazometrii krwi tętniczej i odzwierciedlają zaburzenia, które mogą występować w chorobach przewlekłych (nadczynność tarczycy, niewyrównana cukrzyca) lub ostrych (biegunka i wymioty), a także po operacjach chirurgicznych i zatruciach substancjami psychoaktywnymi lub lekami.
Fosforany
Prawie całe zasoby fosforanu znajdują się w kościach i zębach w postaci hydroksyapatytu. Fosforan odgrywa istotną rolę w szlakach metabolicznych i jego stężenie jest regulowane razem z wapniem. Nerki są główną drogą wydalania fosforu. Brak równowagi fosforanowej może wynikać z trzech powodów: rodzaju przyjmowanego pokarmu, zaburzeń żołądkowo-jelitowych i zwiększonego wydalania przez nerki.
