Akupunktura to jedna z najstarszych metod leczenia. Była podstawowym sposobem terapii w starożytnych Chinach. Opiera się ona na całościowej, liczącej wiele tysięcy lat chińskiej filozofii, tradycji i wiedzy o człowieku oraz jego funkcjonowaniu w relacji ze środowiskiem i kosmosem.
Akupunktura przechodziła różne koleje losu, wychodząc ostatecznie zwycięsko ze zmagań z przeciwnościami. Dzisiaj, akupunktura obejmuje swoim zasięgiem niemal cały świat i zyskuje sobie coraz więcej zwolenników.
Jest ona bezpieczną i efektywną sztuką leczenia,stosowaną jako główna lub wspomagająca terapia wielu chorób.W dobie chemizmu medycyny,wraca się do tej naturalnej i nieszkodliwej metody ,a w wielu krajach,w tym również w Polsce,została uznana oficjalnie ,zespalając się ze współczesnymi metodami medycyny zachodniej.Integracja taka jest uzasadniona,gdyż współczesna medycyna europejska,pomimo wybitnych osiągnięć w dziedzinie diagnostyki i terapii,nadal jest bezradna w wielu jednostkach chorobowych.
Medycyna chińska nie skupia się na jednostce chorobowej,lecz na człowieku jako całości.Z tego powodu nie mówi ona o terapii jednostki chorobowej,ale o zaburzeniu,które należy poddać odpowiedniemu postępowaniu terapeutycznemu,w celu jego usunięcia,a tym samym przywrócenia równowagi w organizmie.Akupunktura jest więc sojusznikiem współczesnej medycyny i stanowi jej cenne uzupełnienie.
Akupunktura nie może jednak całkowicie zastąpić innych metod leczenia. Zabieg akupunktury powinien wykonywać doświadczony lekarz,znający również konwencjonalne metody leczenia.Mimo że akupunktura jest zabiegiem bezpiecznym,należy bezwzględnie przestrzegać przeciwwskazań do zabiegu.Precyzyjny dobór punktów musi być zgodny z zasadami Tradycyjnej Medycyny Chińskiej,bo tylko to warunkuje sukces terapii .