Żylaki to manifestacja przewlekłej choroby żylnej, która dotyczy 40-60% kobiet i 15-30% mężczyzn w populacji europejskiej. Zaobserwowano, że wraz z wiekiem problem ten nasila się, będąc źródłem przykrych dolegliwości w obrębie kończyn dolnych i pogorszenia jakości życia. Z tego powodu bardzo ważne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia, które umożliwi obniżenie lub zniesienie nadciśnienia żylnego, stojącego u podstaw powstawania żylaków.
Mechanika powstawania żylaków
Główną przyczyną powstawania żylaków jest nadciśnienie żylne, które rozwija się w wyniku upośledzenia pracy zastawek żylnych lub zaburzenia napięcia ścian naczyń. Zastawki żylne, kiedy działają prawidłowo, zapobiegają wstecznemu przepływowi krwi, zamykając się, gdy silna fala zwrotna krwi próbuje się cofnąć z powrotem do naczyń. W momencie gdy zastawki stają się niewydolne, powstaje nadciśnienie żylne, spowolniony zostaje odpływ krwi z kończyn dolnych, tworzy się tzw. refluks w obrębie żył powierzchownych i głębokich, w efekcie czego pojawiają się żylaki. Zjawisko to nasilają czynniki takie jak: siedzący lub stojący rodzaj pracy, ciąża, otyłość czy ciągłe narażenie na wysokie temperatury.
Na czym polega leczenie żylaków?
Leczenie przewlekłej choroby żylnej zazwyczaj ma postać kompleksowej terapii, w skład której wchodzi postępowanie farmakologiczne i niefarmakologiczne:
- zmiana stylu życia,
- zwiększenie aktywności fizycznej,
- leczenie uciskowe i miejscowe (maści i żele),
- farmakoterapia przy użyciu leków flebotropowych,
- skleroterapia,
- leczenie operacyjne.
Postępowanie to ma celu poprawę szczelności, zwiększenie sprawności i napięcia naczyń żylnych, usprawnienie działania zastawek żylnych, zmniejszenie lepkości krwi oraz ułatwienie odpływu żylnego krwi.
Leczenie niefarmakologiczne
W tej grupie znajdują się wszystkie metody, które umożliwiają leczenie żylaków bez użycia środków farmaceutycznych. Jedną z najważniejszych jest aktywność fizyczna, która w sposób mechaniczny wpływa na obniżenie ciśnienia żylnego, ale także zwiększa powrót żylny i poprawia wchłanianie płynu tkankowego, zapobiegając powstawaniu obrzęków. Doskonale sprawdzą się tutaj: ćwiczenia w wodzie np. aqua aerobik, pływanie, jazda na rowerze, ćwiczenia taneczne np. zumba, a także fitness i aerobik grupowy. Oprócz tego bardzo ważne jest leczenie uciskowe, czyli tzw. kompresoterapia, w której stosuje się bandaże i pończochy o różnym stopniu rozciągliwości, usprawniające odpływ żylny i chłonny w kończynie dolnej.
Leczenie farmakologiczne
Ten rodzaj terapii ma bezpośredni wpływ na funkcjonowanie układu żylnego oraz zmiany biochemiczne we krwi, dzięki którym dochodzi do zmniejszenia dolegliwości takich jak: uczucie ciężkości nóg, obrzęki, bolesne kurcze i mrowienie. Zastosowanie znajdują tutaj doustne leki flebotropowe takie jak: diosmina, hesperydyna, pochodne rutyny, escyna czy dobesylan wapnia. Z kolei preparaty stosowane zewnętrznie, które mają postać żelów lub maści, działają miejscowo, wchłaniając się przez skórę. Jednym z nich jest Lioton 1000, który zawiera heparynę i wykazuje potrójne działanie: przeciwzapalne, przeciwobrzękowe i przeciwzakrzepowe, w ten sposób łagodząc objawy związane z chorobami żylnymi. Dodatkowo, wodno-alkoholowa postać żelu zapewnia głębokie przenikanie przez skórę.
